Ile lat miało Twoje dziecko, gdy samodzielnie zaczęło:
•∙Myć rączki?
•∙Myć buzię?
•∙Myć ząbki?
Od najmłodszych lat uczymy dzieci dbać o własne zdrowie fizyczne. Generalnie nie wiemy jednak jak nauczyć je dbać o własne zdrowie psychiczne. Tymczasem już kilkuletnie smyki doświadczają odrzucenia, samotności, wstydu, poczucia winy czy porażek.
Te – bardzo często przeżywane w samotności – trudne doświadczenia emocjonalne wpływają na uogólnioną ocenę dzieci o:
•∙nich samych (na co je w życiu stać),
•∙innych ludziach (czego mogą się od nich spodziewać),
•∙(a w efekcie – w późniejszym okresie) własnej przyszłości.
Wypadkowa tych ocen wpływa na wszystkie działania podejmowane przez dziecko. Decyduje o tym, czy będzie chciało podejmować nowe wyzwania (brak nowych wyzwań, to brak nowych porażek), a jeżeli tak, to o jakim poziomie trudności. W ten właśnie sposób wczesne doświadczenia emocjonalne będą wpływać na całe jego życie.
Innymi słowy, życie bez umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami, jest jak marsz z kamieniem w bucie – nie uwiera tylko wówczas, gdy stoimy w miejscu. Stoimy więc w miejscu, a jeżeli już idziemy naprzód, to nie tak szybko i swobodnie, jakbyśmy mogli.
Na prowadzonych przez nas warsztatach dzieci oraz młodzież dowiadują się m.in,∙jak skutecznie:
•∙poradzić sobie ze złością,
•∙poradzić sobie z odrzuceniem rówieśniczym i porażką,
•∙poradzić sobie ze wstydem i poczuciem winy,
•∙nawiązywać i podtrzymywać przyjaźnie,
•∙podwyższyć samoocenę.
Dzięki temu każde trudne doświadczenie będzie dla nich raczej szybko gojącym się siniakiem, niż noszonym przez całe życie tatuażem. Dodatkowo zajęcia prowadzimy w grupach 10-cio osobowych w taki sposób, aby każdy zespół miał szansę stać się zgraną i wspierającą się grupą przyjaciół.